Wszyscy na świecie wiedzą, że Paryż ma duszę, nikt zaś nigdy nie słyszał o duszy Lyonu, Sztokholmu czy Detroit. Mówi się także, że Paryż jest pełen czaru, zaś Kopenhaga ładna, a Budapeszt piękny. Jest to ogromna różnica w określeniach tak na pozór zbliżonych, taka właśnie, jak pomiędzy czarem, wdziękiem, urokiem – a pięknością. I ta różnica stanowi o „duszy miasta”.

Ostatecznie Tyrmand jednak spasował. Springer próbował, Wańkowicz lawirował, Chesterton analizował. Paweł Sołtys twierdzi, że co najwyżej dzielnice można porównywać.

Nową Hutę z Krzykami, Pragę z Jeżycami, Jaroty z Ratajami.

A w Białymstoku i tak szykanują, w Poznaniu Berlin imitują, Szczecin to stan umysłu.

Radom z chytrą babą to dzielnica Warszawy – wszyscy to wiedzą.

Wszyscy Polacy to pijacy.

We wschodniej Wawie kaszkiet, w zachodniej czapka z daszkiem.

300 metrów robi grę, a Ty rysujesz = przez pół kraju?

Od oglądania słupków rzeczywistość robi się kwadratowa.

Porównywać muszą się tylko zakompleksieni.

—

Paweł Sołtys podpisuje książki w Galerii Dobro, MOK Olsztyn