Olsztyńskich dawnych kawiarni czar

Zdjęcia pochodzą z 1913 r. i przedstawiają najbardziej ekskluzywną wówczas kawiarnię w Olsztynie. Schloss Cafe (Kawiarnia Zamkowa) mogła przyjąć jednocześnie 100 osób; proste i łatwe do przestawiania stoliki i krzesełka, obszerny stojak z gazetami, lustra dodające wrażenia i tak już przestrzennemu wnętrzu – wszystko to służyło pogawędkom i wspólnemu spędzaniu czasu.

Olsztyn liczył wtedy ok. 30 tys. mieszkańców (+ 8 tys. pruskiego wojska) i miał 11 kawiarni, cukiernie, 3 winiarnie i kilkanaście restauracji.

Obecnie w Olsztynie mieszka 170 tys. ludzi, co przekładając na dzisiejszą liczbę mieszkańców, samych kawiarni musiałoby dać 70. Zamiast tego jest 30 + jedna winiarnia i kilka(naście) cukierni.

W Schloss Cafe (i w jej podobnym) można było napić się kawy, herbaty lub wina, omówić najnowszą premierę w teatrze; przychodzili tam po natchnienie pisarze, a biznesmeni po interesy. W kawiarniach obgadywano ludzi i spierano się na bieżące tematy polityczne. Słowem (lub w pięciu): kawiarnia kiedyś = codzienny salon towarzysko-obywatelski.

Dzisiaj nie ma codziennego salonu, bo lampka wina kosztuje 20 zł, zamiast 6 zł jak w Schloss Cafe. Dzisiaj nie czyta się gazety w kawiarni, więc i nikt nie podejdzie i nie zapyta “co tam ciekawego napisali?” Nie ma więc rozmów, sporów, już nie trenuje się dyskutowania.

Zamiast nurtów literackich – pochowani po chatach samozwańczy wieszcze.
Zamiast redakcji dziennikarskich – newsowi leszcze.
Zamiast dyskusji – internetowe okopy i strzały,
a potem jeszcze, jeszcze i jeszcze.

Co dwie głowy to nie jedna
Tacyśmy niby ekhem
a jednak.